نقد و تحلیل فرایند برجسته سازی زبان در غزلیات سعدی

پایان نامه

دانشگاه تربیت معلم - سبزوار - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
نویسنده حسین بهرامی اسلامیه ای
استاد راهنما مهیار علوی مقدم ابوالقاسم قوام
تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
سال انتشار 1389

چکیده

پایان نامه ی حاضر به نقد و تحلیل بررسی فرایند برجسته سازی زبان در غزل های سعدی اختصاص دارد. در زبان شناسی، چنان چه واحد زبانی از قوانین تدوین شده در چارچوپ اطلاعات یا شمّ زبانی گویشور بومی تخطّی کند، نشاندار تلقی می شود و این مسئله ای است که معمولاً در آفرینش اثر ادبی بسیار اتفاق می افتد. بارزترین ویژگی اثر ادبی، برجسته سازی زبان است که به دو گونه می باشد: هنجارگریزی و قاعده افزایی. هنجارگریزی هشت گونه است که منجر به آفرینش اثر ادبی می شود. نگارنده به بررسی این هنجارگریزی ها در غزلیات سعدی پرداخته است. در این تحقیق پس از شناسایی انواع هنجارگریزی ها در غزلیات سعدی، از هر کدام چندین نمونه ارائه و همچنین در کنار بحث پیرامون قاعده افزایی، به ذکر نمونه هایی از غزلیات سعدی پرداخته شده است. این پژوهش در 2 بخش تنظیم گردیده که بخش اول دارای چهار فصل و بخش دوم دارای 3 فصل است. بخش نخست به کلیات و مبانی نظری تحقیق و بخش دوم به آشنایی با فرآیند برجسته سازی در غزل های سعدی اختصاص یافته است. کلیدواژه ها: فرایند برجسته سازی، هنجارگریزی، قاعده افزایی، غزل عای سعدی

۱۵ صفحه ی اول

برای دانلود 15 صفحه اول باید عضویت طلایی داشته باشید

ثبت نام

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

تکرار در معانی عاطفی و زبان هنری غزلیات سعدی

توالی و نظم منطقی بین اشیا و رویدادها در عرصه های مختلف و به خصوص حوزه ی خیال، زیبایی و گیرایی خاصی را به دنبال دارد. وجود تکرار در ساخت و فرم شعر، ارزش زیباشناختی شعر را دو چندان می سازد به ویژه اگر تکرار در شعر شاعری خلاق و نو آفرین همچون سعدی رخ داده باشد. این مقاله با روش تحلیل بسامدی به بررسی تکرار در معانی عاطفی، تصاویر، کنایات و همچنین موسیقی غزلیات سعدی می پردازد. هدف از نگارش این...

متن کامل

تحلیل تصعید و تلطیف تمایلات روانی پنج‌گانه در غزلیات سعدی

نقد روانکاوی، رویکرد مهمی در عرصۀ شناخت بهتر و عمیق‌تر آثار ادبی است. در این رویکرد، مباحثی مانند ضمیر «خودآگاه»، «نیمه‌خودآگاه» و «ناخودآگاه» اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا آثار ادبی یکی از تجلی‌گاه‌های مهم ضمیر ناخودآگاه است که دربردارندۀ کام‌ها و آرزوهای سرکوب‌شده‌ای است که به مرور زمان به سوی این ضمیر راه یافته، در آن جای‌گیر شده‌است. هنرمند و در اینجا شاعر، تمایلات وازدۀ خود را والایش می‌کند و با...

متن کامل